หน้าเว็บ

8/25/2558

นักบวชสตรี ๒๓. เรื่องเล่าแทรก : เครื่องปลอบใจ ผ้าที่พระบาทของพระพุทธองค์

       เมื่อปฏิบัติบูชาแล้ว คุณแม่ได้ให้กองทัพธรรมแบ่งกันเป็นชุดๆ ทยอยเข้าไปกราบกราบพระพุทธรูปปางพระปรินิพพานที่เป็นตัวแทนของพุทธองค์ภายใน "มหาปรินิพพานวิหาร"และเดินเวียนรอบ “พระสถูปปรินิพพาน”
ขอให้เราได้น้อมใจระลึกถึงในห้วงเวลาก่อนเสด็จปรินิพพาน พระพุทธองค์ทรงพระประชวรอย่างหนัก และมีพระสรีระที่ชราภาพมากแล้ว ยังต้องเดินทางรอนแรมด้วยพระบาทเปล่าถึง ๙๐ วัน ในขณะที่พระชนมายุ ๘๐ พรรษา ทั้งทรงตรากตรำต่องานบำเพ็ญพุทธกิจมา ๔๕ พรรษา ตราบจนวาระสุดท้ายแห่งพระชนม์ชีพพระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานใต้ต้นสาละ ณ กรุงกุสินาราแห่งนี้
เมื่อเข้าไปกราบพระพุทธรูปปางพระปรินิพพาน ซึ่งประดิษฐานบนแท่นที่ไม่สูงนัก ขนาดองค์ท่านยาว ๒๑ ฟุต สูง ๒ ฟุต พร้อมทั้งมองพระองค์ท่านเพื่อประทับไว้ในความทรงจำ พระพุทธรูปองค์นี้ปั้นอย่างเรียบง่าย งดงาม พระพักตร์ของพระพุทธองค์ที่ดูเหมือนท่านทรงนอนหลับ พระพักตร์ไม่มีความกังวล เหมือนตามที่อ่านมาจริงๆ ผู้เขียนและเพื่อนแม่ๆเข้าไปกราบระลึกถึงพระองค์ท่าน จากนั้นก็เดินเวียนเทียนรอบพระองค์ท่านสามรอบ และปิดทองที่พระบาทของพระพุทธรูป
    ขณะที่ปิดทองที่พระบาทนี้ พระที่ดูแลสถานที่ได้นำผ้าโปร่งสีเหลืองทองที่เก็บไว้ใต้ชายจีวรของพระพุทธรูปออกมาส่งให้แม่พรหมจาริณีที่มาปิดทองด้วยกัน พร้อมกับบอกว่าให้เราทั้งสอง (Both of you) ภายหลังมื่อเปิดออกดู ปรากฏว่า ผ้านี้มีทั้งหมด ๓ ผืน แม่พรหมจาริณีที่ได้รับผ้ามาจึงแบ่งให้ผู้เขียนและเพื่อนแม่พรหมจาริณีอีกท่าน  พวกเราดีใจมากที่ได้ผ้านี้มาบูชา เสมือนได้ตัวแทนของพระพุทธองค์มาอยู่ใกล้ๆ ใจของผู้เขียนชุ่มชื่นและค่อยคลายความเศร้าลงบ้าง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น